Ekmek arasi yalnizlik bizimki

olsun...
kal yine de
bir nefeslik
yakınlığımızı öpelim
tümceler böylesi yaban mı
dudaklarında

sorularına gebeyken biri
yüzünde yüklü anlam da nesi
bu taşların ağırlığı neden
ne zaman yitmiş belleğin
neresi ayalarını gören toprak
nasıl oldu da çoğaldın
kim okudu kuytu dizelerini

sustum...

ille de içelim
öperse acı şarap öper
esrik bilincini
belki dost hallerim
kanıksamak böylesi zor mu
acı şarap eşittir
kuytu ağlamaların
şimdi bırakalım bunları
parmaklarından ince beline
uzasın bacakların
şimdi söyle hangi cebinde
göz yaşların