Ekmek Şiiri - Şahbaz Hulusi

Ademe dünya
Bir elma olarak gösterildi

Artık elmayı Adem
Kendi yetiştirecekti

Kendi emeğinden başka
Bir ekmek yiyemeyecekti

Ademe ekmek
Dane olarak verildi

Her dane isimlendirildi

Adını duyan
Çağrıldımı gelirdi

Ekmek
Rüzgarın önünde
Savrulan bir
Yaprak değildi

Damla damla terden
Pırlanta ve inci gibi dizilir
Bir künyeydi

Künyenin bir yüzünde
“Hiçbir kimse
Elinin emeğinden başka
Hayırlı bir şey yememiştir”

Künyenin diğer yüzünde
“Allah’tan başka
Galip yoktur”
Yazılıydı

Ademin görevi koşmaktı
Didinip çalışmaktı

Huzur içinde
Olduğunu söyleyip
Elini uzattığın yerde
Ekmek bulmak
Mümkün değildi

Olağanüstü hal
Özenciyle yaşıyorsun

Ne danede gözün
Ne ekmekte terin
Ne yemekte tuzun var

Peygamber sevgisi
Taşıyan kimse
Zorluklara katlanmayı bırak
Bu yolda ölüp ölüp
Tekrar dir
..........
..........