Bırak öğütülsün talihin acının çarklarında
Fırtınalar kayaya çalsın acımaksızın
Balçık da çarpıla çarpıla sertleşir türdeşim
Ancak sert topraklara sağlam temel atılır
Korkma yüklen acıları, yüklen kardeşim
Yatır gitsin ham benliğini örsün üstüne
Balyoz insin her an duraksamaksızın
Acıyı, ıstırabı, sabrı bürün üstüne
Çatlamayan tohum yeşermez
Demir çelikleşmez gereği olmaksızın.
Acının yıldırımları aydınlatsın yolunu
Kederler, elemler çiçek açsın bahçelerinde
Çileler seni bulsun, mûsibetler seni
Koyver, kilit üstüne kilit vurulsun
Pas tutsun neş’e, kelepçelerinde
Sabrın aydınlığında eritebilmişsen acıyı
Acı, acı olmaktan çıkar türdeşim artık
Ve acı o zaman dağları deler, dönüşür varır
Hem yüreğe haz, hem ekmeğe katık.
Kayıt Tarihi : 31.10.2005 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salim Koçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/31/ekmege-katik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!