Eklentiler + Beklentiler = y İ r m İ

Bunlar, bunlar
Bunlar da konuşuldu çoktan.

Bunların konuşulması aşılması
Anlamına gelmiyordu ama.

Bunlar, konuşularak aşılamayacak
‘Karmaşıklıklar’ dı ‘karmaşıklıklar’ da
Aşılamaz onlara hatta onlarcasına alışılır.

‘Karmaşık Toplum’ yapımızı
Benimsediğimizde ancak
O ‘karmaşıklık’ artık ‘karmaşıklık’ gibi
Görünmekten sıyrılır.

Düpedüz doğal bir yapı olarak
Duyarız kendini. Bak, işte
Şu an olduğu gibi meselâ...

Böyle bir ‘karmaşadan doğan’ da,
‘Karmaşıklığıyla’ estetize oluyor giderek.

Tehdit oluşturan benimsenerek
Bu tehditkâr unsur ‘karmaşıklığın’
Doğasıyla doğallıkla ‘karmaşık sürecin'
İfadesi olduğunun bilinciyle çıkıyor bak
Yüzeye, ve bir bu değil, sayısız doğal
Süreçten geçerek, yüzeye çıkarak
Işıldamaya başlıyor bu doğal bileşke.

Nicelik ve niteliğini kazanıyor
Evrensel yerini 'uzamını'
Konumlandırmayı başarıyor.

Ve bu, bu, bu başarımlar da yine
Doğanın, jeolojik, etimolojik,
Sosyolojik, tarihsel ve toplumsal
Ve de teolojik mucizevi gücünü
Göstermesinden başkaca
Bir şey olmayacağını sabitliyor.

Zaten olması da gerektiği gibi
Başka türlü olamazdı da zaten.