Bunlar konuşuldu çoktan.
Bunların konuşulması aşılması anlamını vermedi ama.
Bunlar, konuşularak aşılamayacak ‘karmaşıklıklar’ dı
‘Karmaşıklıklar’ da aşılamaz
Onlara alışılınırdı.
‘Karmaşık Toplum’ yapımızı benimsediğimizde ancak
O ‘karmaşıklık’ artık ‘karmaşıklık’ gibi görünmekten sıyrılır.
Düpedüz doğal bir yapı olarak duyurmaya başlar kendini.
Böyle bir ‘karmaşadan doğan’ da,
‘Karmaşıklığıyla’ estetize olur.
Tehdit oluşturur ve benimsenerek bu tehditkâr unsur
‘Karmaşıklığın’ doğallığıyla
‘Karmaşık sürecin’ ifadesi olduğunun bilinciyle
Çıkar yüzeye,
Bir değil, sayısız doğal süreçten geçerek,
Yüzeye çıkar ve ışıldar bu doğal bileşke.
Nicelik ve niteliğini kazanarak
Evrensel yerini konumlandırmayı başarır.
Bu başarım doğanın, jeolojik, etimolojik,
Sosyolojik, tarihsel ve toplumsal
Ve de teolojik mucizevi gücünü göstermesinden
Başkaca bir şey değildir,
Olamaz da zaten.
Kayıt Tarihi : 21.6.2009 15:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!