EklEntİlEr + bEklEntİlEr = O n 5

Seni seçtim.
Sana akıtıyorum yaşam özümü.
Ama boşuna bir gayretle.. gibisinden
Bir ümitsizlik girip çıkıyorsa da arada bir
Kalbin aralığından
Yine de korkarım
O kurandel yapan aralığı
Kapatmam şart bugünden itibaren.
Yoksa kötü bir yaşlılık bekliyor olacak
Beni..

Oysa beden için
Üşütüp hasta olmaktan korkmadan
Kapıları tamamen açıp ferahlayabilmek
Çok daha kolay katlanılabilir bir duygu.
Ama belki de boşuna değildir.

Ne yapıyorsun?
Hıh? Öldün mü kaldın mı?
Hayatta mısın?
İletişimi kestin Benle
Neden arayıp sormuyorsun?
Ne oldu sana?
Bu kadar mı?
E,bu kadar mı?
Bu kadar çabuk mu soğudun, bıktın?
Sevgi-şefkat duymuyor musun artık?
Beni hayatının herhangi bir yerine oturtamıyorsun öyle mi?
Demek yabancılıyorsun Beni.

Pekâla. Öyle olsun.

Bu yeni durumu
Olduğu gibi kabul etmekten başka
Ne gelir ki elimden.
Tamam.
Her şey Senin istediğin gibi olsun.
Her şeyi Sen belirle.
Ne istersen, nasıl istersen öyle olsun.
Dilediğin gibi yönet hayatımı. Ama..
Ah! Hayır, aması yok.
Ama demeyeceğim bu kez.
Şartım yok çünkü.
Bu Senin dünyan.
Senle uyuyup Senle uyanıyorum ama bir “ama” sı yok.
Düşünüyor, kuruyor, hayal ediyor, ah!
Hayır hayal edemiyorum, aması yok çünkü..

Tamam ya, tamam!
Beni alma koynuna,
Sevme, sevişme
Bu konuları da hiç konuşmayalım, tamam!
Aması yok, şart yok,
Hiçbir şart öne sürmeyeceğim.. yeter ki..
De demeyeceğim.
Bağladım elimi kolumu;
Dilimi kenetledim,
Düşünmeyeceğim ve,
Hissetmeyeceğim de.. (..) ha?

Hayır, hayır..
Tamam düşünüyorum,
Düşünmeye devam edeceğim,
Elim kolum serbest olsun tamam.
Dilimi de dilediğim gibi kullanayım, peki.
Yeter ki.. ah! demiyorum.
Yalnızca peki diyorum. Tamam.
Pekâla. Olur.
Sen nasıl istersen.

Böyle istemiyor musun?

Böyle de olmasın mı?

Peki.

Hiç mi olmasın? Hiç mi?

Peki ne olsun? Ne olsun!

Ne olursa olsun önemli değil artık.
Bir önemi kalmadı hiçbir şeyin.
Önemi yok artık.
İnanmak güç biraz.
İnanmak güç… Sen..

Benim için hâlâ çok önemlisin.