EklEntİlEr + bEklEntİlER = 8

Şimdi gidiyorum.
Evet. Gidiyorum Ben.

Somut olarak gitmiyorum tabii.
Gidişim düşünce boyutunda daha çok.
Dahası düşünsel de değil,
Gidemiyorum henüz,
Çünkü gidemem-
Gitmemeliydim de zaten,
Ama yine de daha sıyrılmış değilim
Gidemezliğim fikrinden
Bu nedenle,
Gittiğime dair hayaller kuruyorum ki..
Daha onu da kurmaya başlamış değilim,
Gitmek istediğimi düşünüp,
Düşlüyorum yalnız,
Hayal olarak bile olsa
Gitmek istediğimi sanıyor ve sanıyorum.. Ah!
Sanırım işin asıl gerçeği,
Kelime olarak gitmekle ilgileniyorum..
Daha çok kelime olarak gitmekle,
Yapmakla;
Gitmek kelimesini yapmak kelimesiyle
Uyumlulaştırmaya çalışır gibi..

Gidip gitmemek de önemli değil,
Yapıp yapmamak da
Ama bu kelimeler var işte hayatta.
Sözlükte de.
Bazıları kullanıyorlar cümlelerinde..
“Yaptım”,
“Gittim”;
“Gideceğim”,
“Yapacağım” şekillerinde
Bazılarının hakikaten bu kelimeleri
Canlandırabildiklerini görüyorum.
Gidiyorlar, yapıyorlar evet,
Yapıp gidiyorlar!

Benim de canlandırdığım bazı kelimelerim var.
‘İçiyorum’ meselâ.
Kahve içiyorum.
Çay içiyorum.
Su içiyorum.
Hımm! Türk kahvesi içiyorum.
Sonra.. ‘yapıyorum’.
Tuvaletimi yapıyorum,
Küçük tuvalet, büyük tuvalet...
‘Yiyorum’ Yiyecekler?
Çeşitli meyve sebze,
Elma armut portakal muz vs. çerez.
Sonra. ‘Seyrediyorum’ meselâ yaa!
‘Bakıyorum’ meselâ.
‘Okuyorum’.
Kitap vs.
Bir de şu şeyi yapıyorum.
Şimdi bu yaptığım şeyi,
‘Y’ artı ‘a’ artı ‘z’ artı ‘m’ artı ‘a’ artı ‘k’ eşittir Yaşamak!

Zor mu gerçekten?

Sadece Benin için mi zor?

Hayır.

Hazır değil henüz.
‘Ben’ yalnız bunu biliyor..