Sevgili Dünya.
Sevgili doğal parçası evrenin.
Çelişkinin yaratığı, küçük dev.
Sevgiyi öğrettin yapıtlarınla.
Aşk’ ı yaşattın.
Sevinç verdin güldürdün,
Acı verdin ağlattın.
Açlık ve tokluk
Varlık ve yokluk arasında
Kavgalara neden oldun
Savaştan çıkamıyor işte bir türlü insan.
Yarı iyi yarı kötü,
Güzel çirkin yarı yarıya;
Uzak-yakın,
Git-gel
Bölüşüldü aşkta nefret
Darılıp barışmalar
Kavuşup kaybetmeler arasında.
Yaz karı-koca kış,
Sev-sevme, karıl!
Gökyüzün uçurum,
Yer üstün soyut,
Duygu uzam mantık somut,
Uyumaya-uyanmak doğrusu yanlışıyla,
Gece-gündüz
Kelebekle-ateş böceği
Kırpışları duruyor etrafımda..
Sevgili dünyam.
Sevgili doğal parçası evrimin.
Sonsuzluğun yarattığı
Son ve uz’un
Cesaretli damlalarını emzirmişsin kanıma;
Taşların tuş olup gamlaştığı
Uğultunun namesi bağrının
Sütten ak göğüslerinde;
Hissettiğim Sensin,
Sen’ de Ben’ sin
Yakınlaştım biraz daha.
İç içe geçip içinden bir süreliğine,
Göğsümdeki ritmi dinledim;
En sevdiğim şarkın,
‘Seni Seviyorum Ey Dünya’ nı.. çalsana..
Kayıt Tarihi : 21.6.2009 16:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!