yüzüm yüzüne makas kıran bir tren
serçe parmağından yanaklarına bir yoldur özlem
beni seslendiren.
ilk yardıma gelirken gamzen bir gece yarısı
uykusuz bırakmak için mi vardır
yastığımda sesinin sesimle yankısı?
saçların sağanak, gözucun gözuçurumuma değince
derince..
ağır aksak düşer aksanım ellerinden,
senden gidecek bir otobüsün
bana hep erken gelişinde.
ve sen
sol şeritteki kalbimi görmeden
fısıldarken
aniden
adımı.
ellerinin tenimde bıraktığı fren izlerini takip ederek
bulabilirim
cennetin kapısını.
sen bir ateş yağdın..
ben ıslandım ateş gibi..
Kayıt Tarihi : 17.1.2009 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!