Ekinoks Şiiri - Duygu Dinç

Bir akşamdaymış umut
Bir şiirdeymiş hüzün
Mutluluk heryerdeymiş
Gözleri kapamak yersizmiş
Bir varmış bir yokmuş
Ama evvel zamandaki özlenen günlerin
Gelecek zamanda yaşanması meçhulmuş
Gözlerini kısmış deniz
İçini çekmiş güneş
Karmakarışıklık düzenmiş meğer…
İçinden gelmeliymiş
Kahkaha da, hıçkırık da…

Ağlamış
Yokmuş sebebi aslında
Uykusuzmuş gözleri
Yorgunmuş dizleri
Boşaymış sözleri…
Yürümeliymiş
Biliyormuş
Ama bazen bilmek yetmiyormuş
Solgunmuş yüzü
Yaşanmışlıklar hastalıkmış
Geçmiş
Ama her geçmiş
Gelecekte açılacak bir kapının anahtarıymış
Atamazmış ki geçmişini
Yine biliyormuş
Ve yine elinden bir şey gelmiyormuş
Üşümüş
Elleri üşümüş
Gözleri üşümüş
Sözleri üşümüş
Isınacak bir kelime
Sıcak bir kalem bulamıyormuş
Yine bekleme gelmiş
Yine yaşanacaklar
İstediğinden daha uzaktaymış
Uzanıp yakalamak istediklerine
Günlerce yürüyüp ulaşabilirmiş
Zormuş
Ama bu karşılaştığı ilk zor değilmiş ki…
Ne zorlar görmüş
Kendini bilmeden
Kişisel karar veremeden…
Bazen ne zor oluyormuş yaşamak
24 saat
“Ölsem daha mı iyi ”düşüncesi
Bir gülücükte
Bir öpüşte
Hayatı arama gafleti…
Bazen düşünmek
Yaşamaktan daha zormuş
Kuytuymuş
Köşeleri de
Kenarları da…
Ekinoks…
Yalanmış…
Hiçbir zaman
Gündüz geceye eşit olmamış
Geceler hep uzunmuş
Bir ömür kadar uzun
Düşünerek geçermiş geceler
Gündüzlerse muhabbetle…
Bir gemi yapmış umuttan
Karanlıktan aydınlığa
Yürü demiş
İstersen uçak olabilirsin
Gemi bile gülmüş geçmiş
Umutlar bazen
Sadece kendinin inanabileceğin yalanlardır
Farkındaymış
Acı olan buymuş…
Bir sigara daha yakmış
Ve bir gemi daha yakmış hayatından
Kendini taşıyan…
Umutsuzlukmuş yiyip bitiren kendini
Yine biliyormuş
Ve yine elinden gelen bir şey yokmuş…
Yummuş gözlerini
Geceyi aranmış
Gündüz ise
Yanıbaşındaymış…
Ellerini kaldırmış
Tanrıya yakarmış
“Sonsuza kadar mutlu olayım”
Ama bilmiyormuş
Mutsuzluksuz mutluluk
Bir hiçmiş…
Her mutluluğun tadını alabilmek için
Bir parça mutsuzluk şartmış
Düşünmüş
Hep yaptığı şey…
Kendinden nefret etmiş
Mutluluğu alkolde aradı diye
Sarhoşluk çözümdür
Ama geçici bir süre için…
Ona daha kalıcı bir çözüm lazımmış
Ve yıllardır yapması gerekeni yapmış:
Kendiyle barışmış…
Biliyormuş
Başından beri biliyormuş
Ve ilk kez elinden gelen bir şey varmış
Şükran duymuş
Ellerini tekrar kaldırmış
“Tanrım
Seni
Ve kendimi seviyorum
İyi ki varsın…”
Rahatlamış
Dostlarını düşünerek
Sevenlerini düşünerek
İntihardan vazgeçmiş
Yaşamalıymış
Kendisi için
Etrafındakiler için…
Bakmış
Tek hayat kendisininkiymiş
İlgilenmesi gereken…

10.12.05