Hazanın ağlamaklı yanından
Bahara dönüşün gülüşüydü
Devinen ışıkla gölgenin
Yüze düşüşü
Tutulan eldi
Yürümeyi yeni öğrenen çocukta
Hazanın ağlamaklı yanından
Bahara dönüşün gülüşüydü
Devinen ışıkla gölgenin
Yüze düşüşü
Tutulan eldi
Yürümeyi yeni öğrenen çocukta
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:"Ekinoks..." Şiiri - Yorumlar
22 Mart 2025 Cumartesi - 06:28:55
Yeşile kesen ekinde başak
Çimlenen buğdaydı yaşamak…
Güzel bir şiir
YÜREK SESİNİZ ŞİİRİNİZİ OKUMAK GÜZELDİ, HER NE KADAR HÜZÜN VERİCİ BİR YANI DA OLSA, AKAN ÖMRÜN ÖNÜNE KİM DURABİLİR Kİ, ASIL OLAN İYİ VE VERİMLİ YAŞAYARAK GÖNÜL RAHATLIĞINDA SEYAHATİNİ DEVAM ETTİRMEK.SELAM VE SAYGILARIMLA.
Değerli Hocam çok geçte olsa sayfana uğradım ama mahcubiyetim yüreğimde saklı bu güzel şiirini okudum yürekten kutluyorum sevgi ve selamlar.
Dirilişin müjdesiyle karşılanmak
uzak kaldığım günlerin ertesinde...Gecenin güne kavuştuğu yerde çiçeklenmek ,takvimin yarenliği eşliğinde..Ve yok olmaya can suyu sürmek ,iklim pınarlarından..
Uzayıp gider bu teori ...Ne çok şiirdi..Arkama yaslandım bir fincan kahvem eşliğinde ,dostların gönül seslerinde demlenmek ,dinlenmek muradıyla çaldım kapınızı ve şiirin her zamanki tavrıyla ağırlandım sayfanızda..
Devingen bir ömür ; saçlarımızı ışıtan takvimse ve zamanın izlerinden kaçıp kurtulmanın bir hal çaresi yok ise ,en güzelini şair söylemiş ; yeniden doğ ,öldüğün yerde...
Çokça şiirdi...
Saygım ve selamım sayfanızda....
Çürüterek kurtulmak devrini tamamlayan
Sözcüklerden
Anlatmak değil anlamak
Ölümün kıyısında
Humma nöbeti tutmaktı
Ateşi aşktan
Velhasıl
Yeniden doğmaktı kastedilen
Yaşamaktan…
19.03.2014
Mustafa Bay
Bu şiirin hikayesi:
Evrene uyumlu olmalıdır insan… Yoksa ne kendiyle, ne bir başkasıyla mutlu olamaz, barışık yaşayamaz… “Ekinoks”, yılda iki kez tekrarlanan “gece ve gündüz eşitliği” anlamında coğrafi bir terimdir, isimdir. Birisi 21 Martta, diğeri 23 Eylülde gerçekleşen özel anda, güneş ışığı ekvatora dik açıyla gelir, aydınlanma elipsi kutupları teğet geçer. 21 Mart günü Kuzey Yarıküre’de baharın başlangıcı olurken, Güney Yarıküre’de sonbaharın başlangıcıdır. 23 Eylül’de ise, tersi olur… Yani evren sürekli bir devinim içindedir, bir yanda doğanın ölümü, diğer yandaysa yeniden diriliş yaşanır… Ya insan?
LBEETTE KİŞİ SEVDİYİĞLE YAŞAR MUTLULUGU TADAR ELBETTE ÖLÜM VAR YAŞAMAK NE KADAR VARS TAM PUANLA SEVGİLER ÜSTADIM
ekinoks halininin en güzel yanı bence hocam günlerin artık uzayacağını ve yaz geleceğini haber vermesi.:) Saygılar..
yaşamanın özü kutlarım bende sizi sağlıkla kal nefisdi
Ağlamak ve gülmek, aynı duygu frekansında buluşamayan kişilerin çok kolay fark edemeyeceği duygudur. Oysa nedenleri farklı farklı da olsa gözyaşının rengi aynıdır. İlkbaharın, sonbaharın aynı olduğu gibi… Ama yaşamlar farklıdır ve kavramların çözümlenmesinin farklılığı da buradan gelmektedir.
Yaşam, insanın coğrafyasına göre anlam kazanır. Üşüyen insanın güneşi daha çabuk hissetmesi gibi… Ya da bağımlı insanın özgürlüğe susaması ve mücadesini ölümüne vermesi gibi… İşte bu ölümü göze alarak yaşamak, yaşamaya emek vermek, yeniden doğmuş gibi yaşamaktır.
Bu anlamlı şiir için şairi içtenlikle kutluyorum.
Mezarlık Düşünceleri yada Global Hayat
bir vücut …
hayat bulduğu yere,
hayat vermeye,
toprağa veriliyor…!
hava soğuk…
mezarın yanı başında,
çalışkan karıncalar,
yuvalarının kuzeyine
duvar örüyor…!
görmesem de;
vücudum da hücrelerim,
bir yandan yıkılırken,
yenisi yapılıyor..!
mevlevi dergahında
neyzenler, ney üflüyor,
semazen ler dönüyor…!
canlar cem meclisinde,
can olmuşlar.. cem olmuşlar,
semah dönülüyor..!
bir adam üzüntülü..!
-ölüm bizim için…
-hayat devam ediyor…
başsağlığı diliyor.
karınca yuvasında,
kraliçe karınca,
adamı işitiyor..
gülüyor… gülüyor…!
duymasam da..!
uzayın bir köşesinde,
kocaman bir kara delik,
büyük bir gürültüyle,
bir galaksi yutuyor…!
bir vücut…
hayat bulduğu yere,
hayat vermeye,
toprağa veriliyor..!
NE BİLEYİM İŞTE EKLEMEK İSTEDİM HOCAM.
Velhasıl
Yeniden doğmaktı kastedilen
Yaşamaktan…
Her yeni gün bize bahşedilen bir hediyeydi farkında olabilsek, her bir gün yeniden doğuş. Zincirin nerede biteceğini düşünmek her günü son gün yapar oysa. Yüreğinize sağlık Zeybek Hocam.
Bu şiir ile ilgili 98 tane yorum bulunmakta