Hazanın ağlamaklı yanından
Bahara dönüşün gülüşüydü
Devinen ışıkla gölgenin
Yüze düşüşü
Tutulan eldi
Yürümeyi yeni öğrenen çocukta
İlk dikilen çiçeğin açmasıydı
İlk fasulyenin “çıt” sesiyle
Kopması
Ve gide gide
Yıllarca nadasa kalan toprak
Yorulan tarlaydı
Alüvyondu dağlardan kopup gelen
Sabırla nemlenen tavdı
Tohumu bekleyen sevgi
Yeşile kesen ekinde başak
Çimlenen buğdaydı yaşamak…
*
Çürüterek kurtulmak devrini tamamlayan
Sözcüklerden
Anlatmak değil anlamak
Ölümün kıyısında
Humma nöbeti tutmaktı
Ateşi aşktan
Velhasıl
Yeniden doğmaktı kastedilen
Yaşamaktan…
19.03.2014
Mustafa BayKayıt Tarihi : 19.3.2014 10:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evrene uyumlu olmalıdır insan… Yoksa ne kendiyle, ne bir başkasıyla mutlu olamaz, barışık yaşayamaz… “Ekinoks”, yılda iki kez tekrarlanan “gece ve gündüz eşitliği” anlamında coğrafi bir terimdir, isimdir. Birisi 21 Martta, diğeri 23 Eylülde gerçekleşen özel anda, güneş ışığı ekvatora dik açıyla gelir, aydınlanma elipsi kutupları teğet geçer. 21 Mart günü Kuzey Yarıküre’de baharın başlangıcı olurken, Güney Yarıküre’de sonbaharın başlangıcıdır. 23 Eylül’de ise, tersi olur… Yani evren sürekli bir devinim içindedir, bir yanda doğanın ölümü, diğer yandaysa yeniden diriliş yaşanır… Ya insan?
Dört mevsim yaşar.
Sararır yaprak döker ve ölür.
Gerçek ölümle yalnış kanıksar çokları;
Halbuki yenilenebilmenin adıdır.
Sonbahar,ilkbahar gibi. Doğa ölüdür gözlenende...
Amma tabiat uyanış için beklemektedir.
İnsan da farkında olsa bu olağan üstü döngüde
Mükekkemel bir uyumla evrilir durur.
Kıymetli dizelerinizi kutluyorum şairim tebrikler.
Her gün yeniden sabahın olması
Doğayı temizlemek için kışın kapıya dayanması
Baharda da tomurcuğun patlaması...
Bu döngü, Umudu haykırıyor bizlere...
Doya doya duya duya
sakince ve güzelce
uzun uzun yaşamalı şu kısa hayatı...
Tebrikler
Yeniden doğmaktı kastedilen
Yaşamaktan…
Kaleminize sağlık...
Kanatlarım içimde açıyorum dirilmek isteyince.
Selamlar okunası siire
TÜM YORUMLAR (98)