Ekinler Tavşan Kovalarken Şiiri - Musa Öz

Leylaklara gittik seninle bir kuytuya
Ah, ikişer üçer düğmelerimiz eksiktir o yüzden

Ekinler tavşan kovalarken doğmuşum, öyle der annem

Unutabilir misin buluştuklarımızı tümcelerde

Oysa bel başının otu belli olur bel dibinde

Göz göze gelsek seninle, yaşamla göz göze gelirdim
İncelik isteyen, ustalık isteyen bir kızdın
Acı içindeyim şimdi bir köpeğin aşk kırgınlığı gibi

Seni anlatmaya elverişli bir sözcük yok daha

Yalnızlık kuru bir ot olsa, hiç kımıldamasa rüzgârda

Aşklar kirli beyaz gömlek gibidir yorar insanı
Sözün çırasını tutuştursam, reçine aksa kül üstüne

Büyürdü yıldızlar kırlarda, ay kadar olurdu geceleri
Güzel kızdın, işveliydin, gözlerini iyi değerlendirirdin
Ne zaman kederlensem yalnızlığı ararım şimdi

Bir lalenin gölgesine giyinip gelirdik ikindiüstleri

Ön bahçede muhabbet bağdaş dokusa güneşe

Düşünürüm de o günler ‘elifi bahar’dı kasaba yolları
Kavgalar gördüm, kavilleştiğim oldu, koştum bir de uçurumlarla

Oysa bel başının otu belli olur bel dibinde

Ekinler tavşan kavalarken doğmuşum, öyle der annem

Gündemimde sen varsın bir de yaşama sevincim

(Akatalpa, Temmuz 2022-Sayı: 271