Ekin Tarlasında Birer Fidandılar

Ve ekin tarlasında birer fidanlardı
Yaşamın en acımasızlığında
En zorluğundaydılar..
Ve bir küçük hoş geldindi açan kapıyı
İçtendi…dostça..gülümseyen bir merhabaydı..
Yolun sapağındaydı dostluk
Gördüler yürekleriyle..gördüler dilleriyle..
Yolun sapağındaydı yoldaşlık..
Ağlaştılar aynı acılara..ağlaştılar düşenlerine..

Sayki acılarıydı örtüşen küçücük dünyalarında
Sayki dost aldatmacaları..ihanetler..kaoslar…
Sayki yalnızlıklarıydı paylaşılamayan..
Ve aktı yürek.. görmedendi..bilmedendi..
Neydi ki..hırlı-hırsız, huylu-huysuz,
Ya da arsız mı arsız…
Düşünmedi yürek.. akıyordu akarsularınca
Çağlıyordu çağlayanlarınca..
Okyanus oldu…fırtına oldu… Tsunamiydi..

Ey Sevda düşündüler..Öylesi zorbaydı ki
Pir Sultanı astırandan daha zorluydu
Zalim Bolu Beyinden daha uzun kollu…
Ölüm kaçar oldu önünden…
Öylesi zorbaydı ki
Ferman dinlemezdi adı.. Ne kuvvet..Ne ilkeydi..
Ey sevda.. Ne de zorbaydı..
Alt üst yaşamlar ters yüz edilenlerdi şimdi..
Kaçmaktı en kadercisinden
Yazmaktı en bilinmeyeninden..
Kaçtıkça kaderlerine
Yazdıkça yazılarına koştular..
Ve ağladılar.. Umut asla bilinmeyen
Ve ağladılar.. Sevda..önü görülmeyendi..
Sevda demoklesin kılıncınca
Sevda yoldaşların katilince
Sevda acı verendi
Gözyaşı döktürendi şimdi..

Yılmadılar.. Sevda zorbadandı..
Sevdalarınca zorbalaştılar.. Büyüdüler..
Sevdalarınca büyüdüler.. Çığlıktılar..
Yılmadılar.. Sevdalarınca büyüdü yürekleri
Yeşeren çiçektiler… Sevda zorluydu…zorbaydı da..
Yürekleri sevdaca zorbalaştı..
Ve mavileşendi artık dolunay..
Gülümseyendi mavi mavi.. 29.5.2006
Önder ATMACA (ŞEYHAN)