Yazın boynu bükülen uçsuz bucaksız ekin tarlaları gelir aklıma,
Hatıralar gelir, çocukluğum canlanır...
Odamın soğuk ve nemli duvarına başımı koyarım,
Ilık bir rüzgar beni alıp götürür, söğüt ağaçlarının altında, bulutlu gökyüzüne baktığım eski anılara.
Dibine ışığın dahi giremediği muhkem ormanlardan,
Ve sarmaşıkların işgal ettiği korulardan geçerim.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta