Duraksayıp düşündü mü bir an, öperken?
Gerçek miydi; sükûnetine saklandığı, kendine bile söyleyemediği ismini?
Okyanus gibi miydi varlığı; huzuru oldu; mavi, çırpıntısız ve sonsuz belki?
Ardinda mevsim güz, süpürürken Istanbul sokaklarından O'nun izini,
Can cekiştirmeye hazır mıydı sevgisine mesafelerde?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!