2001 senedinde istanbulda doğdum 10 yaşında şiir yazmaya başladım şimdi ise bazı şiirlerimi insanlarla paylaşmak istiyorum
Tam 568 gün oldu onu görmeyeli,sesini duymayalı,kokusuna sarılmayalı. Onu 568 gündür görmedim, öpemedim gözlerim kör olsaydı son gördüğüm yüz onun olsaydı ne güzel olurdu.
Sesini öyle özledimki anlatamam 568 gün oldu 568. Lakin olsun belki oda 568 günün en azından bir gününde beni hatırlamıştır.
Ne olursa olsun
Elbet birgün buluşacağız bu ser hiç 568 olmayacak.
2 ayrı yakalarda.
2 ayrı hecede.
2 ayrı geceyiz.
Seninle .
Sen osmanbey.
Ben ise Ümraniye .
Saçlarını öyle özledimki o dumanlı saçlarını.
Bir telini çalıp sakladığım saçalrını.
Fakat öyle özledimki yatağımda arayıp bulamadım saçlarını o saçlarının kokusu.
O gözlerinin rengi hiç gitmicez aklımdan.
Sen benim zatı alimde karanlık bir gecesin artık
Hüznü gecem.
Sol yanımda bir ateş södürmüyor. Nisan yağmurları bir nefes alıyorum derinden içim kararıyor yeniden. Sensiz aldığım her nefes boş ve anlamsız geliyor. Neden bukadar sigara içiyorsun diyorlar. Onu tanımıyorsunuz diyorum gözleri,saçları,dudakları farklı şans tanımıyor insana sigara yakmaktan başka.
Karanlık "gecelerin" tutsağıyım sensizlikte
Sen olsan yanımda ne ala karanlık zifiride olsa
Acıtmaz canımı lakin sen yoksunya
Aydınlık bile haram geliyor insana...
Bir yaprağın dalını sevdiği gibi sevmiştim seni.
Uğruna şiir yazmaya değermiydi bilmezdim. Artık biliyorum DEĞMEZMİŞ.
Bazen sadece dalarsın geleceğe. Ne olacak acaba yarın diye ağlarsın bazende gülersin.
Lakin nefes almaktan vazgeçemediğin gibi.
Onu sevmektende vazgeçemezsin Ama
asla unutmamalısın. uçabiliyorsan özgürsün
sevebilyorisen tutsak.
Karanlık bir gecede sevdim.
Seni
İstanbulun uyuyup ışıklarını söndürdüğü bir gecede. Saçalrın kış ateşi o ateşi yağmurların söndüremediği bir gecede sigaram gibi sönmeyen bir gecede ömrümün geçtiği uzun bir gecede.
Bir gül güneşe ne kadar muhtacsa bende sana okadar muhtacım gecem dön sana muhtacım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!