Ekimoz Şiiri - Meral Meri

Ne diyorum biliyor musun?
Hani bizim yaşadığımız bir öncemiz vardı ya;
İşte o öncemizi, ekimoz kokan meyhanelerde bırakalım.
Hem gerek yok ki,
O renkte kokmaya, keza yaşamaya.
Zaten yaşamamıştık ki bizi...

...
Uzun zaman geçti gibime geliyor,
Telaffuzu bile güç.
Uzun boylu,esmer, net bakışların vardı.
Şimdi nasılsın bilmiyorum,çok zaman geçmiş sanki.
Biliyor musun geçmeliymiş o zaman...
Her yer lacivert,kahverengi,yeşil ve sarı oluyordu...
...
Ne zaman seni bulsam bir hüzün yumağı çöküyor
Karanlıkta kalan yanıma,
Zaten çoğunluğum karanlıktaydı,
Şimdi bilsen ne çok karanlıktayım,
Öyle yorulmuşum ki,
Sen de dinlenmek istersin,
Biliyorum sen de yorgunsun...

...
Hep susuyorsun gecenin bir yarısı gibi
Ansızlaşmak bu olsa gerek?
Susmak bir ömrün en karanlık boyutu gibi
Çekip çıkarsam ya bizi,
Ben de oradayım,kocaman bir ormanda,
İzimi kaybetmişcesine,
Yaşlandık mı ne?
Birbirimizden beklentisiz mi kaldık?
Ne dersin baharı,yazı,hazanı vede kışı bir daha
Görebilme şansımız yüzde kaç dersin?

...
Susmak susmak alabildiğine susmak,
Çözmüyordu bizi.
Kalabalıklaşıyorduk o an,
Yalnızlaşıyor,
Karanlığa gömülüyorduk.
Ve biliyor musun?
Birden şarkılaşıyorduk,
Tebessümleşerek yeniden.
Ansızın gelen bir melodi,
Bizi sarıyordu tüm güveniyle,
Güvenmek adına mavileşiyorduk kaybolmadan.