Odanın başındayım. Kapının yanında.
Sessizce elimi yakan soğuğa aldırmadan
Rüzgarın sesini dinliyorum
Bugün, Ekimin günlerinden.
Göze alamadığım kapı eşiğindeki
Özlem.
Her adımımı geri çeviren beşiğindeki
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta