bir ekim gecesi, gök boyanırken kızıla
sen varsın, her savrulan yaprağın ucunda
asılı kalıyor umutlarım bana tek bakışında
öpülmüyor dizimden ne kadar yara alsam da
bir ekim gecesi, kalbim bağlarken karaya
dokusun isterim parmakların gözyaşıma
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta