Ekimde gitti Şiiri - Müjdat Şan

Ekimde gitti eylülün peşinden 
Güneş çekti perdesini
Kapandı  odasına 
Gözleri dolu dolu 
Yağmur yüklü  gökyüzü
Ağladı  ağlayacak 
Hazanı erken geldi
Hüzün çöktü ağaçlara 
Çırılçıplak  kaldılar 
Tir tir titriyor dalları 
Rüzgarın ellerinde 

Ekimde gitti eylülün peşinden 
Göçmen kuşlarda gittiler
Katar katar  uzak diyarlara
Birtek kumrular kaldı 
Küpeştenin kenarında  
Birde Ankaranın ayazı
Hoyrat elleriyle
Hunharca dokunur bedenine

Ekimde gitti eylülün peşinden 
Büyüsü bozuldu doğanın
Silindi bütün  renkleri
Yer gök gri ye boyandı
Sokaklar mutsuz
Parklar çocuksuz 
Sevgileri soğuk vurdu 
Çiğ düştü türkülere
Şiirler yarım  kaldı 
Kasımda  aşk başkaydı

Ekimde gitti eylülün peşinden 
Bu sabah öğrendim haberin varmıydı...

01-11-2017
Çarşamba
                     Müjdat Şan