Ekim Yağmuru Şiiri - Özgül Görüm

yine sonbaharlı bir akim,
yağmur damlaları kırbaçlıyor camları.
loş bir ışık, ellerimde hayalin
yüreğimde sevdanın cam kırıkları.

gecenin büyüsüne kapılmış herşey
ben suskun,yağmur suskun,sükutta birleşmiş madde.
yalnız acı bir çığlık ruhumda kopan
ben inadına susuyorum
hayalindir konuşan.

kalemde bitsin istiyorum hasretin,
yüreğimdeki ateş ekim yağmuruyla sönsün
çığlık çığlık özlemler bir köşede
ölümsüzlüğe inat,
bu gece sevdan sessizce ölsün.

ama ne sevdan ölüyor ne de hasret bitiyor
içimden bir sses geleceksin diyor.
uzayan gecede ağlamaklı olmuşum
neden sonra yağmur diniyor
ve resmine bakınca görüyorum ki
aslında sen ölmüşsün,seni ekim yaşatıyor.