Pek alışkın olmadığım sakinliğimle, alelade bir gününde
Kızıl Ordu korosu çalarken kafamda
Meydanlarında hala o en kızıl zamanlarından kalma
Yüksek duvarların arasındaki Moskova’da
Herhangi bir Devrimin eseri yoktu ortada her nasılsa
Ellerim cebimde gözlerim dört yana açık, meraktan
Ayaklarımın yürümeye hala doyamadığı çağımda
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta