Ekim’in çocuğuyum ben;
Ovasından bağ bozumunu,
Koyusundan şırasını pekmezin,
Beyaz bilekli ayakların altında ezilişini üzümün,
Karasından kırmızıya dönüşümünü şarabın…
Ayvasından sarısını,
Ve dudaklarının kenarından naif, ince hatlarını…
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta