Ekim Hüzündür Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Mehtabı, kapkara bulutların derinliğine gizlenmiş
Uykusuz kaldığım, keder dolu
Bu becenin orta yerinde
Yaprak dökümü bol
Çoktan
Ördekleri
Kırlangıçları
Göçe hazırlanan
Ekim ayazlı
Vuslatlı yolculuğumda
Arzuladığım mutluluğun
Her zerresinde
Yoksulluk dolu düşler
Uykusuz gözlerle
Çıkıp sana gelsem
Kapını açar
Güzelliklere dokunup
Mum ışığı
Altında
Neşe saçarak
Gülermisin yüzüme
Şu
Sancılı sevdam
Aşkına
Bir dem
Ellerimi tutup
İçimi çağlayan sevginle
Benimle muhabbet edermisin bu gece?

Gel, bu gece sevgimizle ıslanalım, yağmurda ıslanan, çiçekler gibi
Kara bulutular başımızın üzerinde olsada
Bu gece ayrı, gayrı olmayalım
Seninle
Uzun, uzun
Sevelim, sevilelim
Her an
Gel
Bağrımıza basalım
Ekim yelleriyle
Acı içinde
Hışırdayarak yere dökülen
Ölüme giden
Sapsarı yaprakları
Şu
Gecenin orta yerinde
Senli
Çılgın bir özleyiş var
İçimde
Gel
Gecenin koynunda
Mecnun’u çöllere düşüren
Sevgiyle
Koşalım sabaha
Aydınlığa
Uykusuz kaldığım
Keder dolu
Gecenin
En güzel tarfı
Bana
En büyük hediye olan
Varlığınla
Can yoldaşım
Ey ümitlendiğim
Arkadaşım
Sırdaşım
Gel çoğalttım içimdeki
Seni
Mevsim sonbahar olsada
Dokun, haydi dokun bana
Göz menzilinden sonra
Kış'ı aşıp
Bahahara gidecek zamana
Ekim'de ekelim, umut ve sevgi tohumlarımızı, seninle

Eylül çoktan geçti gitti, Ekim savurulştur, mevsim sonbahar
Gel, gülümseyelim ülkesi yer yüzü olan
Göç eden
Göçmen kuşlarına
Gel, vedalaşım dökülen
Sarı yapraklarla
Düşen her bir yaprakta
Delice birçok acı var
Gel
Bağlamam ol
Bu gece
Gecenin karanlık gözlerinde
Aydınlık düşler çalalım
Seninle
Gülümseyerek gidelim sabaha
Bıkmadan
Ben
Aydınlık istiyorum
Mümkünse
Damla, damla ak içime
Düşlerim çaresiz kalmasın
Yıkılmasın, pembe hayallerim, umutlarım
Hep sen ol içimde, ruhumun ay ışığı, güneşi ol, her dört mevsim

Mehmet Çobanoğlu
13.10.2022
İstanbul