Bu sabah böylesi etekleri güneş bulutları bile sunamazdı.
Ne de paltosunun arasından öyle muazzam çiçeklenen
Kırmızı kalbiyle ambulanstaki o kadın –
Bir armağan, bir sevda armağanı
Mutlak istenmemiştir
Bir gök tarafından,
Solgun ve yalazlanarak
Tutuşturur karbonmonoksitlerini, gözlerde
Donuklaşıp durdurulur melon şapkalar altında.
Ah Tanrım, neyim ben
Ki bu geç ağızlar çığlıkla açılır
Bir ayaz ormanda, belemirlerin şafağında.
[1962]
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 24.11.2008 08:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Poppies in October by Sylvia Plath Even the sun-clouds this morning cannot manage such skirts. Nor the woman in the ambulance Whose red heart blooms through her coat so astoundingly - A gift, a love gift Utterly unasked for By a sky Palely and flamily Igniting its carbon monoxides, by eyes Dulled to a halt under bowlers. O my God, what am I That these late mouths should cry open In a forest of frost, in a dawn of cornflowers. [1962]
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!