Ekim Ayları Şiiri - Muhayyel Gizliay

Ah bu ekim ayları
Hep bir kadına sevdalar beni
Bahsedemem o kadınlara esas sevdamı
Onu daha çok seviyorsun diye yadırgar beni

Sevemenin ehliyim sevememenin hasmı
Körpe çocuğun kırmızı ışığa lanetiyim
Gidemem artık o yolu ne edeyim?
Varmaz dizlerim o kadına ne diyeyim?

Esiri oldum bi' kere gidilince "git" demenin
Kusuru oldum o El - Aziz memleketin
Karşıtı oldum karşıt düşüncenin
Şimdi? Yeniden mi bir kadın severim?

Yemiştim sıfırı unutmadım hatırlarım
Diz çöktüm ama bir kadına yalvarmadım
Dünyada kimseye boyun eğmem dedim de
Tesirli olmadı başım ile kalkan doğrularım

Memnun edemezsin kadınları Muhayyel
Eştiler yollarımı, yeni yıkandım; onlar için girmem çamura
Senelerin böyle geçti, alırken tufan boran sel
Kelamı yeterdi bu canı almaya,
Tövbe aşk içinde aşk bu cana yakışmaya.