Ekim... Şiiri - Erkan İnce

Sararmış yaprakların dilinde,
Hüzünle sevinç arasında bir ezgi.
Güneş yorgun, gökyüzü solgun,
Ekim geldi usulca, sessizce.

Rüzgâr dallardan sır döker,
Her yaprak bir hatıra gibi düşer.
Toprak ana kucağını açar,
Sonbahar türküsünü mırıldanır.

Üzüm bağında son şıra,
Bahçede kızarmış elmalar.
Çocukların gülüşünde bile
Biraz serinlik biraz veda var.

Ekim…
Ne başlangıç ne de son,
Tam ortasında hayatın,
Dingin bir durak.