Ekim Şiiri - Türkay Sancı

Ekimler çiçek açar mıydı?
Benim bildiğim, yapraklar dökülürdü,
Ağaçlar çıplak kalırdı.
Eylül'ün sararttığı yapraklar,
Ezilirdi çamurlaşmış toprak altında.
Yağmur yağardı mesela,
Güneş zor misafir olurdu gökyüzüne,
Soğuk olurdu havalar, insan üşürdü.
Bomboş olurdu sokaklar, caddeler,
Bir-iki araba,
Birkaç insan, sessiz...
Gecesi gündüzü karanlık olurdu günlerin,
Yelkovanlar yetişemezdi akreplere,
Matemdi, kasvetti, acıydı, kederdi Ekim...

Şimdi;

Değişen bir şeyler var Ekim'de,
Çiçekler açıyor rengarenk,
Yapraklar her zamankinden daha çok tutunuyor ağaçlara,
Havalar dupduru,
Güneş neşeyle doğuyor sanki,
İnsanlar sokakları işgal ediyor,
Geceler de gündüzler de haddini biliyor artık...
Yelkovanlar daha bir hızlı,
Mutluluk, huzur, heyecan, aşk oldu Ekim;

Seninle sevgilim...