Cumhuriyet zamanı Şiiri - Dağlar Özügüç

Ülkemde bu yılda rüzgarlar sert esti
Dağı taşı acımadan deldi geçti
Bir çok şeyi de ezdi geçti
Bu anlayışa fazla tutunamadık
Bizide bir güzel silkeledi gitti
Korunamadık önemli hasarlar aldık
Çarpıldık bir azda kavrulduk
Beklenmeyen ellere savrulduk
Kırıldı en güvendiğimiz dallarımız
Döküldü nadide yapraklarımız
Bir sese bir nefese muhtaç bıraktı
Duvar diplerinde yalnız kaldık

Çok övündüğümüz renklerimiz soldu
Bir güzel ülkümüz vardı konuşulmaz oldu
Dallarımıza kuşlar konmaz oldu
Ah şu memleket sevdası hep kanımızda
Ne zamandır esmez oldu artık
Başımızdaki o meşhur kavak yelleri..
Şimdi sonbahar vakti bes belli..
Anla artık herşey çok açık
Yaşımız çoktan kemale erdi
Birlik için bir daha hizmet edilmeli
Vakit, son görevde buluşma vakti.’
Bunlar kalan ömrün son demleri

Şimdi aylardan ekim
Her şeyi yeniden kazanmak mümkün
Çünkü tamda Cumhuriyet zamanı
Hadi geri getirelim kaybettiklerimizi
Adaletle süsleyelim hayal bahçelerimizi
Bu ayda yeni umutlar ekelim
Gönüllerdeki hürriyet alevi yükselmeli
Kırılan dallarımız yeniden büyümeli
Değerlerimiz artık restore edilmeli
Bütün eski fişeklere ihtiyaç var
Nasipse birlik aşkı için birleşilmeli
Yeni bir başlangıç kararı ile
Demokrasi sevdamız yücelmeli