Ne zaman bunalsam
Önümü ardımı göremesem
Anlayamasam
Beklentilerimin dışına çıksam
Çeker beni yalnızlığım
İçime
..................
Ne zaman coşsam
Zapta, rapta sığmasam
Deliliğin sınırlarını zorlasam
Ne zaman dalsam
Hülyalara, rüyalara
Gitsem alabildiğince uzaklara
....................
Ne zaman savaşsam
Benle, senle, onla
Sezerim doğasını içimde
Algılayabildiğimce
Düşünebildiğimce
Şükrederim yalnızlığımın içinde
.................................
Şen bir kahkahayı duyabildiği için
Kulaklarıma
Temiz göz yaşlarıma
Başarabildiği için ağlamayı
Direnebildiği için karanlığa karşı
Yüreğime
........................
Koluma, bacağıma, ellerime
Üretime, harekete, dansa, sanata
Yaradılışıma yardımcı oldukları için
Şükrederim
Hatalarıma, günahlarıma, hatıralarıma
Beni yalnızlığıma çeken her şeye
Ne zaman çekilsem içime
Dışımı da, içim gibi bir görebildiğim
Ana
Sessizce
Kayıt Tarihi : 24.9.2004 22:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!