Bi ekim günü gelmiştim
Hüznü ölümü
iradesiz sarı solgun yaprakları
biten aşkları ve ayrılıkları
anlatsa da bahar.
Oysa ki yeniden doğuştu
bir başlangıçtı
hasret türkülerinde
bu bahar.
Kızıl bakır sarı renkler
ne sıcak.
Benim özüm toroslarda sedir
ve dibinde de mantar.
Bi ekim günü gelmiştim
yalnızlığının senfonisine
bencilliğine kafa tutmuştum
çırılçıplak.
Yüzündeki sayısız gelgitlerin
nerdiği nefret
İnandığın yalanlarından ibaret
Bi ekim günü gelmiştim
Bi ekim günü giderim
Bu defa kızılca kıyamet.
Kayıt Tarihi : 10.6.2018 13:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Erenözlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/10/ekim-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!