27.EKİM.2011
KİLİS/MERKEZ
Sevgili arkadaşım,
Sana bu mektubu yazarken çok üzgün olduğumu belirtmek isterim. Bu üzüntüm ülkemizin içinde bulunduğu durumdan kaynaklanıyor. Bu durum 19 Ekim 2011’ de Hakkâri'nin Çukurca ilçesinde vatan evlatlarından 24’ ünün şehit edilmesiyle hat safhaya ulaştı.
Ülkemizi bölmek isteyen vatan hainleri emelleri doğrultusunda gencecik fidanlara kıydılar. Geçmişte de bu ülke bu tüm olaylara maruz kaldı. Geçmişin devlet yöneticilerinden tecrübe edinen günümüz devlet adamları bu konuda gereken çalışmaları yapacaklardır. Bu arada Milli birlik ve beraberliğimizi bir kez daha ortaya koyarak bu olaya karşı tepkimizi ortaya koyduk. Zaten değilmidir ki en büyük özelliğimiz hep bir arada Milli bir çatı altında yaşıyor olmamız. Bu durumlar birbirimize olan kenetimizi arttırıyor. Bugün bundan çıkaracak elbette bir çok dersimiz vardır. Bu derse iyi çalışmamız lazım. Bu toprak üzerinde herkes kardeştir. Bu dersten kimse kalmamalı diye düşünüyorum sevgili kardeşim. Ha bu arada az daha unutuyordum. 23 Ekim 2011’ de Van'da meydana gelen deprem yüreğimizi bir kere daha sızlattı. Bu durum batıdan - doğusuna, güneyinden – kuzeyine bütün halkı tekrar bir araya getirdi. Birlik ve beraberliğimizi yine tüm dünyaya gösterdik. Aslında yukarıda saydığım vatan evlatlarını şehit eden bu ülkenin vatandaşları değil, bu ülke de herkes düşman olsaydı bu beraberliği gerçekleştiremezdik.
Dersler çıkarmak lazım bu olaylardan. Bizim bizden başka dostumuz yok. 10 yıl önce sana yazdığım bu mektup eline ulaştığında sen hayatta ben değilsem; ülkemizi sakın böldürmeyin. Biz farklı çiçeklerin bir arada olmasıyla güzeliz…
Sevgili arkadaşın Tunahan KARAKAYA
Kilis Mesleki Teknik Anadolu Lisesi ATL 9/F Öğrencisi
Kayıt Tarihi : 27.10.2021 06:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında şiir değil mektupla başlamak istedim...Yıl 2011 aylardan Ekim talebesi olduğum Fatih Kur’an Kursunda sabah namazını kılmak için kalkmıştım abdesthaneye yöneldim suların kesik olduğunu abdest için 50 metre ilerdeki Tekye Camiine gidebileceğimizi söylediler. Diz boyu kar’ın olduğu soğuk bir kış gününü kafanızda canlandırın. Hava sıcaklığı eksilerde. Abdestimizi aldık ve vakit girdi namazımızı eda ettik daha sonra okul yolunu tuttum. Kilis’in o daracık ve bi o kadar sessiz sokaklarından sabah 07 sularında titrek ve bi o kadar emin adımlarla yürüdüm yürüdüm bitmek tükenmek bilmeyen o yollar daha sonra öğrencilik hayatımda beni en derinden etkileyen faktör olacaktı. Liseye başlayalı 1 ay olmuştu. İlk ders Tarih, hocamızın ismi Hasan AKAN . Allah kendisinden ebeden razı olsun.. O gün yine her zaman ki gibi okula geç kalmıştım, neyseki Hasan hocamız anlayışlı içeri girmeme müsaade etti yerime oturdum. Ve bize çocuklar hepinizden günümüz olaylarından esinlenerek 10 yıl sonra tarihi değer taşıyacak bir mektup yazmanızı istiyorum. Ve 1. olan mektup okulumuz kütüphanesine koyulacak 10 yıl sonra açılıp okunacak demişti.. Hepimiz yazmaya başladık ve benim kalemimden dökülen bu satırların 1. Olacağını daha sonra bundan sebep en yakın arkadaşımı dostumu kaybedeceğimi nereden bilecektim..Bilsem yazarmıydım orası muamma. Neyse bunlardan habersiz yazmaya başladım milliyetçi ruhumla ülkeme olan bağlılığım , sevgim ve sadakatim doğrultusunda en iyisini yazmak ve 1. olmayı istiyordum. Amacıma ulaştım ve hakkımla elde ettiğim benim için onur kaynağı olan mektubumu okulumuz kütüphanesine kaldırdık.. Bugün tam 10 yıl oldu. Bende sizlerle benim için manevi değeri paha biçilemez olan bu mektubu paylaşmak istedim.. Ve bu geçen on yılda İnsanların, dünyanın, doğanın, ne kadar değiştiğini bir kez daha gördüm..Kendi iç dünyamda mukayese ettim ciddi anlamda bozulmaların olduğunu gördüm..Rabb’imden Ülkem adına, İnsanlık adına, gelecek adına herşeyin hayırlısını diliyorum..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!