Ekim Şiiri - Emre Demir

Sarı sıcak Sokak lambası odamı üşütüyor
karanlık damlaların saflığıyla kara asfalt yıkansa bile...

gün,,
gece kirleniyor umut ışığı sönmüş pembe düşler,,
günü kurtarmışların nefeslerinde yankılanıyor paydos vakitleri sözde rahatımsı ünlemler...

Yarınları zorlaştıran bencil fikirler yerleştiriyor bilinç altına bazı insanlar,,
sarpa saran ezikliklerinde yanar döner kumaş giydiriyorlar kendilerine,, karakter kabininde...

Yormuyor, yazıyorum...
Konuşmuyor, karalıyorum..

Dinlediğim kadar dinlenseydi zihnim,, yazdırmazdı ekim...