Çekilir insan bazen içine,
en kuytu köşesinde ağlar sessizce,
taş değildir neticede,
yıkılır etten duvarları üzerine,
enkazını kendisi kaldırana kadar bekle,
el sürme mahremine,
o dik duruşu sağlayana kadar ,
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta