Ekildikçe insanlar toprağa

‘ölüdür şimdi bazı şeyler,
kentleri gibi ölü'

küçüktüm,
ay dedeyi gösterdiler bana,
sonra güneşi.
anlattılar, hep anlattılar.
gökyüzüne inat
denizleri öğrendim ben.
her yerde güzeldi mavi.

büyüdüğümde,
toprağın derinliğini öğrendim
kök saldıkça
ve ekildikçe insanlar toprağa,
insanlığın adımlarını öğrendim,
yoksulluğun filizlendiğini.
ve
ekildikçe toprağa....

sesim düşer, nedeni belli zaten
ağaç kakan cevapları geldikçe
cır cır böcekleri gibi olur yüreğim.
çok özledim haziran,
çok özledim seni mavi.

boğulurum ara sıra içimde,
baktıkça da
ölü kentin çocukları karşılar.
okyanus ötesi gibi yüreğim.

Bursa - Nisan, 2017