Şu halde insanın bilinci yarın yine, yeniden ve yeniden üretim hareketi olmakla; bilinçli bir eylemdir. Benim sömürülme özgürlüğüm diye bir sosyo toplumsa inşa şekli yoktur. İnsanlar önce sömürülmeyi, sömürmeyi ya da ne demekse sömürülme özgürlüğünü (!) düşünüp; sonra da üretim ilişkisi içine girmemiştir. Sömürü zorunluluk değildir. Aksine üreten ilişkiden sonra sömürü ortaya konmuştu.
Özgürce sömürülme isteğim diyen anlayış; ancak ve ancak sömürülme süreci ortaya çıktıktan sonradır ki enfekte bir hastalık veya El maksatlı sağlıksız düşünce olmaktan öte hiçbir kıymeti harbiyesi ve inşa değerli zorunlu meşruiyet zemini yoktur. Sömürülmek isteme geçmiş inşa şekline (bek raunduna-geri bağlanım yasasına) göre zorunlu olmamakla meşru değildir.
Özgürce sömürülme isteği olan del saçması meşru olmadığı için geri bağlanım yasası oluşla hayali bir El kavramı olmaktadır. Tarihi bir zorunluluk olmayan El’in, sistemi başlangıçtan beri böyle inşa ettiğini söylemektedirler.
Benim sömürülme özgürlüğüm var diyen olta yemi de; bu tarz El anlayışları üzerinde kurgulanan kuruntularıyla cehennemde yanma özgürlüğünü ilan ederler. Kaldı ki cehennemle yanma özgürlüğü olana feda sömürme-sömürülme özgürlüğü dediğini de bilmezmiş gibi kişileri de benim dinimden, benim mezhebimden değilsin diye katlederler.
Tamamını Oku
