Ejderha Günlükleri 2: O Enerji

Bu boyutta kendime geldiğim
gerçeğimi kazandığım günden beri,
herşeyden kopup
kendimi hatırladığım anlarda
hep ‘bir enerji’ eşlik etti.

saçım oynadı kendiliğinden kimi zaman
’bir şey var mı? ’ diye yokladım. yoktu...
kolumun kılları rüzgarlandı
’karınca mı yürüdü? ’ diye baktım. yoktu...
ve o inanılmaz ‘tek parlak nokta’!
olur olmadık zamanlarda
potik müdahale gibi hayatıma
bakmadığım yerlerde parladı
o tarafa baktırdı. ve bu hep oldu;
alıştım...

hepsi de
bu boyutta
gerçeğimi kazandığım anlarda oldu.

zaten sonra pençelerim de gelişti
yelelerim dikenlendi
ağzım ateşlendi.
ışığım alabildiğine parlak
hiddetim delicesine cehennemii...

olanlar Ejderha’lığımın kutlamasıydı
insanca tarifle ‘bandosu, mızıkası,
davulu, zurnası’...

bu boyutta kendime geldiğim
gerçeğimi kazandığım günden beri
ağzımdaki ateşi kullanmaya hak kazandım.
ve o ‘enerji’
hep bana eşlik etti.

(Mayıs 2006)