Eirene 2 Şiiri - Asıf Kemal

Hayat uçurum gibi, dibi olmayan,
Gece gibi karanlık, soğuk ve sessiz;
Bir yüz görüyorum sadece, ağlayan,
Ahengi var kederin o yüzde, eşsiz.

Her katında başka his, hikaye başka,
Düşüyorum karanlığına gecenin.
Bir göz görüyorum o yüze baktıkça,
Parlaklığını kıskandığı, güneşin.

Eli uzansa geceden, tutsa beni,
Şu delilik vehmine düşmeden önce.
Artık göründü dipsiz çukurun dibi,
Başa dönüyorum derine düştükçe.

Aydınlanmasın gece, karanlık kalsın,
Korkuyorum ben o yüz kaybolur diye,
Alsın beni geceler zincire vursun,
Düşmek için çırpınıyorum düştükçe.