Resul yirmi beşinde, Hatice kırkındaydı
Zengin olan tahire, erdemine vuruldu,
Ondaki dürüstlüğün an be an farkındaydı
İki gönül bir oldu mutlu yuva kuruldu.
İlk doğan oğulları Kasım’dı nur danesi
Örf gereği Resule Ebul Kasım dediler,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta