Bir kuşluk vakti zamansız
Koynuna geldiğinde yârin,
Ezan sesleri vardı derin
Dingin kulakta çınlayan,
Karaya çalan yazgısında
Kırık kopuk zor hayatın.
Bekledi eller hep yüzünde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
