Bir kuşluk vakti zamansız
Koynuna geldiğinde yârin,
Ezan sesleri vardı derin
Dingin kulakta çınlayan,
Karaya çalan yazgısında
Kırık kopuk zor hayatın.
Bekledi eller hep yüzünde
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
