Ehli Gönül Şiiri - Erdal Ebem

Sana yar demeye alışamadım can,
Harfler düğümlenir, dilimde benim.
Görünce yüzünü, başlar heyecan,
Fırtınalar kopar, gönlümde benim.

Şu kalp otağımda, ne hoş yer buldun,
Sevdama yakışan, en ala kuldun.
Baharım, güneşim, çiçeğim oldun,
Tomurcuk durmakta, dalımda benim.

Sensizken yaşamak, zül oldu bana,
Aklımda fikrimde, yol oldu sana,
Attığım her adım, hep senden yana,
Bir sevda görürüm, halimde benim.

Dağlara, taşlara, anlattım masal,
Kendimi ellere, gösterdim misal,
Sevmişim bir kere, aramam emsal,
Sanma ki kurtuluş, elimde benim.

Akıl firar etmiş, kalmamış serde,
Zamansız çığlıklar, kar etmez derde,
Zindanlardayım yar, karanlık yerde,
Sevdaya küsenler, yolumda benim.

Firgatli görmüşken, bu kadar zulüm,
Hak nasip etmesin, sensiz bir ölüm,
Ayrılmam peşinden, bilesin gülüm,
Değişmez mekânın, solumda benim.

08.10.2019
Aşık Firgatli/ Erdal EBEM