Ehl-i Dil Sûretüne Rahmet-i Mevlî Didiler

Ehl-i dil sûretüñe rahmet-i Mevlî didiler
Kamudan yoluña cân virmegi evlî didiler

Âlem-i gayb u şehâdetde yüzüñ görenler
Düşüben hayrete zî-nûr-ı tecellî didiler

Hûr u Rıdvân görüben işigün ârâyişini
Habs-gâh oldı bize cennet-i alî didiler

Silsile zülfüñe mecnûn olup ervâh u ukûl
Ne füsûn itdi aceb bize bu leylî didiler

Hüsnüñüñ şemmesini kimse idemedi beyân
Ruh u zülfüñ sıfatın gerçi ki haylî didiler

Sırr-ı lâhûtı bilenler saña beñzer sûret
Bulmadı bulmayısar hîç heyûlî didiler

Ahmedî vasfın iderken lebüñüñ bülbüller
Âferîn saña zi tûti-i hoş-imlî didiler