Ehl-i Dil- Garib Çoban
Senden sana geldim ey sevgili.
Çünkü o artık herkestir ve hiç kimsedir, kendine karşı ötekidir.
Bir süs, o şeyin aslına dahil değildir.
Aslı bırakmış, süslerle uğraşıyoruz.
Ey gönlümün sahibi sevgili sen, tevekkülle beklediğim en güzel sabrın hediyesisin.
Seni sevmek hüzünlü olmayı öğretti bana.
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Rızık; çarşıdan, pazardan, işten güçten, yevmiyeden, maaştan.
Ağadan, patrondan, sistemden şirketten, fabrikadan, atölyeden gelmiyor.
Rızık tek bir yerden geliyor!..
Nice canlı var ki rızkını yanında taşımıyor.
Onlara da size de rızkı veren Allahtır. Ankebût-60
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Yaşadığımız dünya bize diyor ki!..
Görünmezsen var saymam, ama görünürsen de yok ederim.
Üçüncü bir yol yok mu?..
Var, hem görünüp hem yok edilmemek mümkün.
Ben buna inanıyorum, bu başarılabilir.
Görünmemenin faturası var.
Görünmenin de bedeli var.
Budur bizi, bu kadar ahmak ve akılsız kılan!..
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Çoğu zaman dinlemiyoruz.
Çünkü biz anlamak istemiyoruz, mahkûm etmek istiyoruz.
İşte bizim büyük sorunumuz bu!..
insanlara bir kalıp biçerken, aslında kendimizi bağnaz bir kalıba mahkûm ediyoruz!..
Size verilen her şey, dünya hayatının geçimliği ve süsüdür.
Allah’ın katındaki ise daha hayırlı ve daha kalıcıdır.
Hâlâ akıllanmayacak mısınız?..
(Kasas-60)
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Herkes şikayetçi, çocuklarımız sormuyor, sorgulamıyor.
Peki neden?..
Çünkü sormak için bilmek gerekiyor!..
Soru,yarı bilgidir.
Bilmeyen, bilginin dışında kalan soramaz.
Soru da bilgiden doğar, cevap da.
Nitekim diken de toprakla sudan biter, gül de.
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Cazibesine hayran olduğum gönüller var.
İnsanlara rızıkların taksiminde ilahî yasa şöyle işliyor!..
Allah, dilediğine veriyor, dileyene değil.
Bu yüzden, taksim edilmiş.
Artmayacak ve eksilmeyecek şeyler hususunda gam yeme!..
Allah rızkı, kullarından dilediğine bol veriyor, dilediğine de az.
(Kasas-82)
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Ey yar teheccüt vakti gelseydim/n uyku tutmayan düşlerine dualarla güzide mektup yazar gibi.
Gözlerin Zöhre yıldızı, nefesin gül, tenin sünbül, gecemiz safran kokardı.
Dudakla yazılmış, dil ile okunan bazı duyguları şems vakti birlikte yazalım.
Dünyalık putlarla parçalanmayalım.
Sensiz bir bütün olan biri için aşık olun.
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Gülümse içindeki çocukla kadın.
Ne olursa olsun severek gülümse.
Ayağa kalk ve sadakatinle hayata gülümse.
Aynı şeyi yapacak bizim ol.
İman ettik sözü bir başlangıçtır, bir son değil!..
Ve asıl macera, iman ettik demekle başlıyor!..
İnsanlar, denenip sınavdan geçirilmeden, İman ettik, demekle bırakılacaklarını mı sanıyorlar?..
(Ankebût-2)
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Danışılanlar içinde en kötü danışılanımız; nefsimiz!..
Hayır işleme konusunda nefsine danışma!..
Nefislere itimat konusu Peygamberin bile çekindiği bir mesele iken sen de ileri geri konuşma!..
Hz. Yusuf demişti ki:
Yine de ben nefsimi temize çıkarmıyorum.
Çünkü nefis, rabbimin acıyıp koruması dışında, daima kötülüğü emreder. (Yusuf-53)
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Büyük lokma ye, büyük konuşma!.
Hele de mesele nefsin olursa ağzını hiç açma!..
Bir noktadan sonra insan her şeyden vazgeçiyor; iddialardan, tartışmalardan, kavgalardan yılıyor.
Kapanıyor içine ve bir başına kalıyor orada.
Artık kalabalıklar arasında olsa da münzevi bir hayatın parçası oluveriyor.
Hiç kimse nefsiyle baş başa bırakıldığı takdirde yergiye konu teşkil eden davranışlar hususunda kendine güvenmemelidir.
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Elimizden bir şey gelmiyor, değil. Bazen kızıyorum kendime; çaresizce oturmak ve neticeyi beklemek ihanet gibi geliyor bana. Çünkü çareler tükenmedi.
Allah insana iki kuvvet verdi; biri çaba diğeri de dua.
Bu nimetlere ihanet edemeyiz.
İnsan; her haliyle sınavda olan canlı!..
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Genişlik ve bollukla da sınava tabi tutuluruz.
Darlık ve musibetlerle karşılaşırsak bu kendi elimizde hazırladığımız bir sonuçtur!..
Başınıza gelen bir musibet kendi elinizle işlediğiniz bir fiilin sonucudur. (Şûrâ-30)
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Karungillere bakışta insanlar ikiye ayrılıyor!..
Dünyalık peşinde olanlar!..
Keşke Karun'a verilenler bizde de olsaydı, Karun ne şanslı!..
Gerçeği görenler, yazıklar olsun size!..
İman edip iyi işler işleyenlere göre Allah'ın mükafatı daha üstündür.
(Kasas:79-80) Hangisindeniz?..
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
Bazı şeyler yavaş olmaz, birden olur.
Birden karar verir ya da birden vazgeçeriz; ilgimiz azalır bir anda ya da bir anda ilgi duymaya başlarız.
Bir anda sever, bir anda hüzünlenir ya da bir anda seviniriz.
Nihayet hep aynı gitmez hayat, ne olacağını asla bilemeyiz.
İnsan her şeyden kaçabilir.
Fakat kendinden kaçamıyor.
Her nerede değilsem, orada mutlu olacakmışım gibi gelir.
İnsan nereye kaçarsa kaçsın, yine kendine yakalanıyor.
Ya Rabbi!..Kulların arasında olan salih kişileri bana buldur, sana varmama delil olanı bana göster.
(Y.ed - Bir Lokma Bir Hırka Albümü)
Kayıt Tarihi : 29.5.2021 01:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sürekli iyiliğinden söz edeni, bir gün, elinden çıkan bir kötülük utandırarak susturur. (İbni Arabi )
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!