Ehil Eller Şiiri - Turgut Koyuncu

Aşısız büyüyen yaban fidanlar,
Aşılanmalı salkım saçak meyveler versin diye.
Usta eller gerekli yaban fidanlıklara giren
Elinde ehil kalem ve açacağıyla.
Tüm yaban fidanlar aşılanmalı,
Şeker gibi bal gibi meyveler versin diye.
Aksi halde yabanlaşacak Anadolu kırları,bozkırları,
Dikenli meyve fidanları ile kaplanacak.
Usta eller lazım ülkeye,
Ehil kalemleri yaban fidanın tam ortasına aşılayacak.
Bakıp gözetecek aşılı fidanlarını,
Yaban hayvanların saldırılarından korumak için.
Anadolu aydınlanması dedik,
Yaban fidanları aşıladık saldık çayıra,
Kollayamadık yaban ellerden, kaderine bıraktık.
Ayaklar altında kaldı korumasız yetim gibi.
Aşılı fidanların büyüyüp serpilerek meyve vermesi için,
Birkaç nesil ihtimama muhtaç olduğunu bilemedik.
İnsan fidanı ile ağaç fidanı,
Fidan ister insanın olsun ister ağacın ne fark eder,
İkisini de ehil eller yetiştirir,korur kollar büyütür.
Yaban eller kahreder,yakar yıkar zedeler.
Yaban fidanlar dikenlidir de,meyve de verir amma,
Meyveleri ile yabanlar geçinir
Ülkeyi arsız yaban fidanlar kaplamadan,
Silkinip uyanalım yabana karşı.
Aşılar yapılsın yaban fidanlar üstüne.
Onlarda bizim fidanlarımızdır.
Ehil çiçekler versin ağaç ve insan
Ehil insan ehil ağaçların meyvelerinden yiyerek
Hayatlarını sürdürsünler nesiller boyu.
Kesintiye uğramasın mutluluk,
Devam etsin sonsuza kadar.
Çok mu zor. Arzum zoru başarmak.

(Altınoluk 25 Ekim 2008)