yine gün doğmak üzere
bu karanlık geceye
kimden yardım istesem bir adım geri
-kendim dahil-
anlıyor musun?
çaresiz sürükleniyor
her şey iki elin titremesinde bitiyor
ve artık yerine koyamayacağım
eksikler var kalbimde
anlıyor musun?
yersiz düşünceler
kaldırımda parlayan yüzler
ikilemde kaldığım onlarca geceler
ama
aklım huzuru sever benim
kalbim çarpmayı…
anlatıyorum
anlatıyorum
hiç!
hiç anlamıyorsun…
04.04.09
yasmincu
Kayıt Tarihi : 17.7.2009 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!