Egzamalı Genç Şiiri - Ediz Asrın Dokur

I

Öldü gitti bir sefil ansızın,
Ne anası vardı ne de babası.
Olsa bile çok bir şey değişmezdi eminim,
Oğlu ne ki farklı olsun babası.

O kadar kimsesizdi ki bu genç,
Ne üstüne örtecek bir kefen vardı,
Ne de koyulacak bir mezarı.
Cesedi bile morgta bir hafta yattı.

II

Cesedi yer kapladıkça yük olmaya başladı,
Aldılar morgtan götürdüler yıkadılar,
Namazı kılındı,
Toprağa uğurlandı.
Fakat bunları ne mahalledeki bakkal yaptı,
Ne arsa sahibi komşusu,
Devlet sahip çıktı bu garibe.

III

Kimsesizler mezarlığına gömdüler,
Solundaki kim, sağındaki kim bilmeden,
Muhtemel hepsi de o genç gibi sefildi

IV

Bir şiiri kaldı ondan bize:
"Üzerimdeki yırtık elbisem,
Bütün kalbimi gösterseydi eğer,
Egzamalı tenime rağmen.
Beni Anlasaydınız bir kez olsun
Bu bütün ömre değer."