Eğribacağın Meyhanesi

Ekspresler geçti gözlerinden
Vagon vagon...
Dördü on geçelerini yüklenmişlerdi sabahların.
Dönüp baktıkları yoktu.
Düşünemezlerdi gerçi ama,
Beni aradıklarını biliyordum.

Beni aradınız mı;
Eğribacağın meyhanesindeyimdir.
Eğribacağın meyhanesini bir görsen!
Hele Brigitte’in resmini...
Anam babam Brigitte!
Dudaklarını öyle bir uzatışı var ki...

Eğribacağın meyhanesinde bir eski gramafon.
Gramafonda taş plak.
Ve avazı çıktığı kadar
Ve yanık yanık söylüyor Abdullah Yüce
“Acıyıp lütfedip sevme istemem
Ölürsem kabrime gelme istemem”
Diye başlayan gazelini...

Abdullah Yüce bir yanda,
Eğribacak bir yanda,
Brigitte bir yanda,
Kubilay, İbrahim, Deli Güvenç ve ben bir yanda.
Şimdi içilmez de ne halt edilir?
Beni aradınız mı Eğribacağın meyhanesindeyimdir...