İçlendiği zamanlarda dilinde bir türkü tutturmuştu
yaprakları yeşile dönük dağ türküleri söylerdi
durmazdı hiç,durup dinlenmezdi
yamaçlarına çıkmıştı sevdanın
yürek ezberinde kalan
notası hep eksik nağmelerinde..
Bir genç kız edasıydı üzerine yakışan
çoğu zamanda eğreti dururdu solardı
yüzüne hüzün düştüğünde unuturdu
bütün bahar renklerini
zoraki bir aşk kavuruyordu
artık yanmaktan..
Gözden kayboldu sessizce
şimdi her gece yağıyor aslında bilmeden
yağdığından habersiz
ıslanmak nedir ki!
bazen fırtınalar çıkıyor duymuyor,bilmiyor..
Çünkü göremiyor artık
gözlerine yazmamı bağladı
çıktı semaya,sevdalı bulut...
Bir eflatun..
07 05 2011 İzmir
Kayıt Tarihi : 31.7.2011 05:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)