Eğreti Bina Şiiri - Şair Brittle

Sana uaşabilmek için kanatlarım olsaydı özgürlüğe sahip,
her sabah pencerene gelirdim.
Kışın o soğuk havalarında bir kar tanesi olsaydım,
rüzgara karşı koyup yanına gelirdim.
Sonbaharda yaprakları dökülen ağaçların bir yaprağı olsaydım,
sararıp düşmemek için karşı koyardım.
Fırtınalı havada denizin dalgası olsaydım,
kıyıya vurmamak için karşı koyardım.

Yaşamımın çoğu anında senin için savaşlar verdim ben.
Ailemle ters düştüm, dostlarımla ayrıldım
-sadece senin için-

Sen ise dimdik durmak, savaşmak yerine
Yalanlar üzerine kurdun herşeyi
Temeli eğreti bir bina gibiyiz şimdi
En küçük sallantıda yıkılmaya mahkum.....